Dag 04 - Limburg in

19 oktober 2020 - Epen, Nederland

Ja hoor, daar zit ik. In Epen. Wederom een mooie en natuurlijk zware dag. 

De ochtend begon tussen de prachtige heidevelden, waarbij de zon door de wolken probeerde te komen. Dat laatste lukte helaas niet meteen, maar het was heerlijk fietsen. Ik merkte wel dat ik moeilijk in mijn ritme kwam. Bij ieder plaatsje nam ik onbewust de tijd m even rustig mijn locatie vast te leggen, nam veel te veel korte pauzes, had het koud en op een gegeven moment drong tot mij door: ik ben vermoeid. 

Maar gelukkig gaf, zoals zo vaak, de mooie omgeving afleiding en dus was het uiteindelijk vooral genieten.  Wat daarbij ook hielp, was dat rond de middag de zon doorbrak. Heerlijk!! Zuid Limburg kwam steeds dichterbij en ik begon mij geestelijk voor te bereiden op het klimwerk met die zware bepakking. 

De eerste klim, vlakbij Maastricht, hakte er meteen flink in. Oei, Dat viel tegen. Shit, Maar goed, doorfietsen, doorfietsen, nu ritme houden. En dat hielp. Automatisch schoot mijn lichaam in de sportmodus en vol goede moed reed ik naar de Cauberg. Die ging eigenlijk best goed. Ja, tuurlijk belachelijk zwaar. En tergend langzaam. Halverwege de klim ga je dan wel nadenken over wat je allemaal aan bepakking bij je hebt en wat je daarvan na 4 dagen nog steeds niet hebt gebruikt en wellicht helemaal niet gaat gebruiken. 10 suikerwafels, brander, pan, warme kleding, stoeltje (ja, echt)…. Tsja. Maar ik kwam zonder al te veel schelden boven.

Maar toen kwam vrij snel daarna de Keutenberg. Een venijnige klim. Die viel heel zwaar. Voor het eerst in mijn klimgeschiedenis kwam het woord “afstappen” heel concreet voorbij. Ja, ik wilde afstappen!!! Wat? Nee, toch? Je gaat toch niet afstappen Matthijs??? Wil je per se al die klimmetjes op je parcours (vind je dat zelfs belangrijker dan het lijntje van de grens volgen), en dan ga je nu afstappen? Oh nee, tuurlijk niet, nee, ik ga niet afstappen. Pfff ritme vinden, zoeken zoeken zoeken. Eindelijk vond ik ritme. En toen ik dat vond, kon ik ook beter ademhalen. En ja, zonder afstappen (tuurlijk… héé) kwam ik boven. 

Nou, toen nog even de Gulpenerberg op. En daarmee alle klimmetjes van vandaag netjes afgewerkt (in totaal vandaag 730 of 1.190 hoogtemeters, net welke app ik moet geloven). Boven op de berg even lekker op een bankje in het zonnetje gezeten en genieten van het uitzicht. Heerlijk! Moest daarna nog wel even omfietsen om bij mijn overnachtingsplek te komen, en ja, als ik van mijn koers af ga, rijd ik natuurlijk verkeerd…. Lekker hard naar beneden……. En dan moet je dus ook weer omhoog!

Eenmaal op mijn overnachtingsplek aangekomen, moest ik meteen in onderhandeling over mijn ontbijt tijd. Huh? Ik kon kiezen tussen 8:30 en 9:30 uur. Ik wil voor 8:00 vertrekken, want ik heb morgen een bizar lange tocht gepland. Pfff. Heb er met veel moeite 7:30 uur van kunnen maken. Nou zeg, lekker gastvrij. Maar goed. 

Voor een warme maaltijd moest ik nog even het dorp in. De overnachting ligt daar ca 2 km vandaan. Maar ja, dat zegt hier niet zo veel. Kortom, afdalen en klimmen maar weer…. Gelukkig heerlijke warme pasta kunnen scoren in de tent waar ik in zomervakanties ook wel eens heb gegeten. Voor de terugweg dacht ik slim te zijn door mijn fietscomputer de route te laten bepalen. Wat ik in mijn vermoeide status niet door had, was dat bij een mooie wandelroute voor mij en mijn fiets bedacht had. Dwars door de velden, met om de 50 meter zo’n draaihekje waar mijn fiets niet doorheen past. Ik was ook te vermoeid om na het eerste draaihekje te bedenken dat ik beter kon omkeren (was toen nog trots dat het mij gelukt was om mijn fiets er toch doorheen te krijgen), dus voor ik het wist stond ik midden in een heel groot veld hoofdschuddend bij allerlei draaihekjes te kloten! Ik was even klaar met het avontuurlijke deel van mijn reis. Ik wilde gewoon eten, douchen en in een heerlijke stoel ploffen. Nou, inmiddels is dat gelukkig allemaal ook gelukt, dus nu overheerst een super voldaan gevoel! Er is hier WiFi, dus ik ga lekker Netflixen.

Trusten voor straks en tot de volgende update. 

Foto’s

10 Reacties

  1. G.H Timmer:
    19 oktober 2020
    Hoi Matthijs , wat een zware fietsdag was dit zeg,ik kan me voorstellen dat je lichaam naar rust begint te verlangen .Ik weet niet waneer je een rustdag hebt gepland maar voor je lijf zal dat geen kwaad kunnen,als je de fotos ziet denk je daar wil ik ook wel naartoe op vakantie maar dan wel met een e-bike en niet met al die bepakking.Ik vind het bijzonder knap dat je dit avontuur bent aan gegaan,en hoop dat je er ook veel plezier aan beleeft.Het weer wordt morgen wat herfstachtig maar als je Maastricht voorbij bent ga je weer omhoog en heb je de wind mee. Succes
  2. Matthijs Timmer:
    20 oktober 2020
    Rustdag???? Wat is dat? Als ik weer in Boskoop ben, neem ik rustig een warm bad! En een bokbiertje
  3. Hanneke:
    19 oktober 2020
    Petje af met al die bepakking!! Zijn niet de lulligste heuveltjes. Ik zie je al staan bij die hekjes....
    Succes weer morgen!
  4. Matthijs Timmer:
    20 oktober 2020
    Dank je
  5. Kees:
    20 oktober 2020
    Kanjer ben je Matthijs, respect!
  6. Matthijs Timmer:
    20 oktober 2020
    Dank je. Ben er nog niet hè...
  7. Harm:
    20 oktober 2020
    Hoi papa,
    Je moet niet schelden en het is niet per se gelijk niet gastvrij als je moet onderhandelen over de ontbijttijd!
    Ga nu maar Netflixen.

    Groetjes je favoriete kind, Harm.
  8. Matthijs Timmer:
    20 oktober 2020
    Haha, nou je bent in ieder geval de grootste wijsneus 👍 Dank voor jouw wijze woorden 😘
  9. Jack:
    20 oktober 2020
    Ik wacht op Dag 05!! Toch een rustdag? Leuk om je zo te volgen Matthijs.
  10. Matthijs Timmer:
    20 oktober 2020
    Eerst eten!