Dag 11 - Rommeldebommeldebommel, en door!

Zo, daar zit ik dan, in Enkhuizen. Deze dag begon bijzonder. Om maar meteen met de deur in huis te vallen…. Of beter gezegd met de bepakking naar beneden te kukelen…. Ik ben dus vanochtend met 2 tassen en 2 bidons in mijn handen van de trap af gestuiterd. Ja, dat was best even schrikken. Gelukkig lichamelijk weinig letsel, maar toen ik even later aan het ontbijt mijn telefoon uit het achterzakje van mijn fietsjas pakte om even iets op te zoeken, zag ik toch mijn schrik een enorm beschadigde telefoon. Die had mijn val opgevangen. Wat een held, die iPhone!! Maar ja, ik zag door die brei aan barsten echt niets meer op het scherm en spontaan begonnen allerlei knopjes zich zelf in te drukken. En ja, dan ga je je de dag even inbeelden zonder telefoon. Niet bereikbaar als er iets is. Geen foto’s onderweg, geen strava, geen Relive filmpjes, geen adressen van overnachtingsplekken. Oei. Niet alles is even belangrijk natuurlijk, maar wel een beetje jammer. 

Later besefte ik dat ik wel mijn iPad mee heb (voor m’n gezellige Netflix avonden), dus ik kon nog wel iets, als ik WiFi had, of mijn kapotte telefoon nog wel als hotspot kon gebruiken. Dat laatste lukte zowaar. Bleef als belangrijkste beperking de foto’s over. Dat dan ook met met de iPad? Tsja, je moet iets. Wel een gedoe zeg. In. Plaats van even in mijn achterzak mijn telefoon te pakken, moest ik nu stoppen, grote tas openmaken, grote iPad uit de hoes, grote iPad voor mijn neus, teleurstelling dat het veeel minder mooi is dan mijn telefoon, Klik, grote iPad weer in de hoes, in de grote tas, grote tas dicht en weer opstappen. En als je dan na 20 sec toch weer een beter plekje voor een foto ziet, denk je: laat maar!  

De tocht van vandaag ging van Lelystad naar Enkhuizen, maar dan niet rechtstreeks over de Houtribrijk, maar langs het lijntje naar Almere, dan naar Diemen en vervolgens weer omhoog naar Monnickendam, Volendam, Hoorn tot in Enkhuizen. Leek mij vooraf mentaal een leuke uitdaging, zo expres helemaal om het meer heen. En dat was het ook. De wind stond eerst behoorlijk tegen, maar halverwege had ik hem mee. Daardoor was het uiteindelijk wel te doen vandaag. Al is de porrie er wel een beetje uit. Papa kukelt niet voor niets van de trap. In Monnickendam struikelde ik ook nog over mijn fiets bij het afstappen. Papa wordt een beetje moe. En wil zo langzamerhand wel weer naar huis toe. Morgen nog even tegen de grenspaal van Den Helder pissen en dan gelukkig weer richting huis (In 2 dagen dan). Ik merk dat ik ook af en toe scheel kijk van vermoeidheid. Afgelopen 2 nachten niet best geslapen. Dat meld ik allemaal maar even voor de mensen die zich graag zorgen maken. Uiteraard is het ook gewoon nog steeds ontzettend leuk en fiets ik nog steeds blij rond. Heb een mooi ritme te pakken van opstaan t/m slapen. Loopt best gesmeerd, al ruim 1.400 km lang! 

Eenmaal in Enkhuizen, vroeg ik op mijn overnachtingsplek of er een telefoonwinkel in de buurt was, waar ze direct reparaties uitvoeren en je raadt het nooit: op 200 m lopen zat er één. Dus om 17:00 uur stond ik, 95 euro lichter, maar blij met m’n iPhone vriendje weer buiten. We zijn weer up and running! Tijd voor een ordinaire Fish&Chips en zo meteen ga ik mijn zakje Bever-voer nog soldaat maken. Jammie!

Morgen een pleuris lange toch via Den Helder en dan nog éénmaal overnachten bij Vrienden op de fiets. Woensdag fiets ik het laatste stuk naar huis. Wat een avontuur! 

Fijne avond allemaal en tot morgen.

Link naar Relive filmpje van vandaag:  https://www.relive.cc/view/vNOPPKQ2P2O