Dag 02 - Zeeland

Vanochtend trakteerde ik mijzelf bij de start op een fijne route door de natuur waar de herten links en rechts (oh nee, alleen rechts) opdoken. Het eerste en mooiste hert (met prachtig gewei) uiteraard niet op foto. 
 

Toen toch met enige spoed getracht snel naar de Oosterscheldekering te fietsen, maar dat viel nog niet mee. Het trapte nogal zwaar en ik maakte mijzelf wijs dat ik mijn voortassen te zwaar had bepakt. Na 30 km (ik werd wakker) toch maar eens aan mijn voorband gevoeld En die bleek grotendeels leeg 😂

Ook begon mijn ketting steeds meer te kraken, dus toen ik een fietsverhuur zag, kon die snel worden gesmeerd. Toen ik weer weg wilde rijden, hoorde ik achter mij: “hè, dat is de vader van Marloes!” Het bleek Sara, een vriendin/clubgenoot van AV’47 😂
 

Ik schoot vandaag onderweg meerdere keren in de lach als ik bedacht hoeveel kilometer al en nog. Wat een eind!! Hoofdschuddend trapte ik verder. Blij, moe, verder geen woorden 

M’n knie was niet echt enthousiast over deze tweede dag. Hoop dat het vanaf nu beter gaat, nu ik m’n schoen niet meer vastklik in m’n pedaal.

Tsja, en wederom kon ik het niet laten om het thema “schapen“ even beet te pakken. Uiteraard gewoon vanuit mijn agrarische achtergrond, waarbij ik dan toch altijd geneigd bent om ze ook even te tellen.

Tot slot de afsluiter van de dag: een Superfijn ontvangst!! Echt heel fijn en open gesprek, terwijl ik volgestopt werd met eten (soep, stamppot en toetje) en ook nog koffie!! En als klap op de vuurpijl kreeg ik ook nog twee koude biertjes voor in m’n tuinhuis! VOLDAAN

trusten allemaal!