Dag 6: een slingerende slotdag

Vanochtend werd ik wakker en toen wist ik het zeker. Dit wordt mijn slotdag. Mijn benen zijn moe. Ik had tot nu toe in mijn hoofd zitten om evt. zondag na de wedstrijd van Harm nog "even" 105 km van Apeldoorn naar huis te fietsen. Maar de bedoeling van deze week is toch vooral dat ik geniet. Tot nu toe is dat super goed gelukt! En de zondag zou, gezien de vermoeidheid, als een verplichting gaan voelen, waarbij ik afgepeigerd thuis zou komen. En dat is gelukkig niet nodig. Vandaag ga ik dus extra genieten van mijn slotdag. Voelt goed! En morgen heb ik alle rust om te genieten van Harm zijn wedstrijd. Voelt heel erg goed!

Voordat ik vertrok, sprak ik nog even de Vrienden op de fiets. Hun kinderen hadden tijdens de uitvoering van de rivierverruiming in de Hondsbroeksche Pleij heerlijk op hun cross brommers door het gebied geracet. Ja, het was veel grondverzet geweest, waar ik rond 2000 al aan had gerekend met het (toen nog nieuwe) 3D model in GIS. Ik had bijvoorbeeld uitgerekend hoeveel klei en zand er vrij kwam en hoeveel daarvan gebruikt kon worden voor de aanleg van de nieuwe dijk. Die jongens hadden lekker door die klei en dat zand geracet. Dat is nog leuker dan eraan rekenen, kan ik mij zo voorstellen. Ik stapte op de fiets en dook gelijk de Pleij in. Linea recta naar de betonconstructie, waardoor het water bij hoogwater in de polder kan stromen. E.e.a. wordt tegenwoordig bijzonder vaak ingezet. 

Nadat ik de rivier weer was overgestoken, vervolgde ik mijn route nog een stukje langs de IJssel en toen het bos in. Ik heb gisteravond de route behoorlijk aangepast, om een groter deel van de dag te vullen met fietsen. Eerder was het plan nog om t.h.v. de Postbank een flinke wandeling te maken, maar ik gaf er uiteindelijk toch de voorkeur aan om via een wat meer slingerende route naar Apeldoorn te rijden. Met de meandering van de IJssel nog in mijn hoofd, voelde dat slingeren bijzonder aangenaam. Toen ik op de Postbank aankwam (daar ben ik weer!) was het gaan regenen en volgens buienradar zou dat nog wel even duren. Een mooi moment voor een lekker kopje soep en een dure omelet! 

Na een slinger over de Veluwezoom, reed ik naar de sompige Empense en Tondense Heide bij Eerbeek en daarna via Klarenbeek naar Bussloo. En vanaf Bussloo in een redelijk rechte lijn naar Apeldoorn. Het was duidelijk frisser vandaag, met af en toe dus regen. Als de zon even doorbrak, was het meteen heerlijk. 

Mijn aangepaste route liep soms over paadjes die minder geschikt waren. Ik werd er zelfs op aangesproken. "Het is niet de bedoeling dat u hier fietst…" Dat verbaast mij niets, zei dan maar, hihi. Ook kwam ik hier en daar hoogwater tegen, waardoor het pad was afgesloten. En hier en daar kon ik er wel door, maar leek dit meer op veldrijden. Kortom, een heerlijke dag!

Mijn eindbestemming van vandaag (en dus van deze meerdaagse tocht) is Omnisport in Apeldoorn. Pal daarnaast ligt het terrein van Groot Schuylenburg (tegenwoordig 's Heeren Loo), waar ik in mijn studententijd een tijdje heb gewerkt als buschauffeur. Ik besloot het terrein even te bekijken, want ik wilde die fijne herinneringen ophalen. En daarna kon ik mijn fiets parkeren voor de laatste foto van deze reis, pal voor het mooie gebouw van Omnisport. 

Mijn laatste Vrienden op de fiets overnachtingsplek is ook weer superfijn. Ik mocht mee eten en we hebben gezellig gekletst. Om het af te maken, heb ik toch ook nog ff een klein rondje van 5 km gewandeld, wederom over het terrein van Groot Schuylenburg. 

Deze dag besefte ik nog meer dan de andere dagen hoe dankbaar ik ben dat ik deze meerdaagse tocht op mijn manier kon volbrengen. Dat ik mijzelf weer mag uitdagen, doelen mag stellen, mijzelf weer tegenkom en vooral: dat ik heel veel aan het genieten ben! 

Morgen ga ik genieten van Harm zijn sportieve bezigheden. 

Leuk dat je mij gevolgd bent, dank voor de lieve reacties. En wie weet tot een volgende keer.