Dag 5 - daar gaan we weer!

Gisteren was een hoognodige rustdag. Ik moest opladen en wilde mijzelf en de tassen herpakken. In de loop van de dag merkte ik dat ik weer energie kreeg. Veel gegeten, lekker rustig aan gedaan, kortom: goed bezig! En het was gezellig.

En Piran heeft echt een bijzonder fijn oud centrum. Smalle straatjes met heel heel veel steegjes om heerlijk in te verdwalen. Een ideaal decor voor een Wie Is De Mol opdracht! Met uitzicht op dolfijnen tijdens het avondeten!

Qua tassen moest er vooral veel uit. Ik fiets met veel te veel zooi en dus gewicht. Dat moest sowieso anders. Dus weg met zonnepaneel, vest, regenbroek, schone kleding, extra schoenen, selfie stick😂, iPad, … Zelfs m’n slaapzak hoeft niet meer mee. Ik denk zo’n 10 kilo lichter te zijn. En dat scheelt als je je fiets een berg op wilt duwen. 

Nadat we met z’n allen m’n fiets en tassen weer naar beneden hadden getild en ik de kinderen een dikke knuffel had gegeven, kon mijn volgende fietsdag beginnen.

Gisteren en ook tijdens het fietsen dacht ik verder na over de knoppen waar ik nog aan kan draaien om de positieve vibe vast te houden. Het werden er steeds meer. De belangrijkste knop die na het gewicht overblijft, is wel de mindset. Bij de start van de eerste dag zei ik nog tegen Harm dat ik natuurlijk niet ging afstappen. Vervolgens kwamen er veel momenten dat ik wel moest afstappen en lopen. Dat gaf frustratie. Ik merkte vandaag dat ik het afstappen eindelijk kon aanvaarden. Het is OK. Ik besloot op hartslag te gaan klimmen. Zodra m’n hartslag omhoog vloog, stopte ik net zolang tot hij weer gezakt was en als de resterende beklimming erg steil was, wandelde ik rustig omhoog. Het werkte perfect! Ook had ik bedacht bewuster m’n pauzes te kiezen en beter te eten. Allemaal dingen die ik al lang wist, maar niet toepaste.

Verder besloot ik minder kilometers te maken, zodat ik minder afgepeigerd aan zou komen en tijd en vooral energie over zou houden om te lezen, te wandelen, of lekker te niksen.

Dit keer is het zowaar ook nog eens gelukt om een camping te vinden, dus na 55 km zette ik m’n tentje op en pakte ik…. M’n e-reader!!

Gelukkig heb ik dus een heerlijke fietsdag achter de rug, met daarna veel tijd voor ontspanning. De eerste hoofdstukken van m’n boek zijn inmiddels gelezen. M’n soepje was heerlijk. Straks even de camping verkennen. Het is net vakantie 😊