Dag 1: voor de wind

Daar gaan we dan. Op naar een mooie week! Vanmiddag rond 14:00 uur reed ik thuis de wisselzone in, waar ik de  auto z.s.m. inwisselde voor de bepakte fiets. Snel fietskleding aan, fiets uit de schuur, opstappen en … gaan! Voor het donker aankomen op de eerste bestemming zou waarschijnlijk niet lukken, maar zo ver mogelijk komen in het licht rijden, was stiekem toch wel een mooi streven.

De kids reden het eerste stukje gezellig mee. En vanaf Bodegraven mocht ik het zelf uitzoeken. Ik heb vanochtend op het aller allerlaatst mijn route van vandaag nog omgegooid, want ik vond het leuker om niet 2x hetzelfde parcours te rijden. Dus besloot ik om te fietsen en daardoor heerlijk onder Utrecht door en dan langs de Lekdijk te rijden. 

De wind stond vandaag heel gunstig, dus ik reed met gemak richting het oosten. Het ging soepeler dan ik had verwacht. Een heerlijk begin van de week dus!

Na 2 uur werd wel de douche aangezet. Daarvoor waren het maar korte buitjes en dan trek ik geen regenpak aan. Maar achteraf had ik dat beter wel kunnen doen, want na een tijdje was ik dus toch wel behoorlijk doorweekt. Stoppen was niet comfortabel meer, dus reed ik zonder pauze door naar de eindbestemming. 

Het was een leuke route vol waterlinies, sluizen en dijken. Ik kwam nog langs een fort waar ik ooit met de kinderen gekampeerd had tijdens één van mijn eerste fietsvakanties. Ook toen was het pleurisweer, dus de nostalgische herinneringen kwamen heerlijk binnen.

Rond 18:00 uur begon het donker te worden. Een ook bij mij ging het kaarsje langzaam uit. Mijn telefoon stelde de energiebesparingsmodus voor, maar dat bleek over z'n eigen batterij te gaan. 

Uiteindelijk kwam ik moe en voldaan bij mijn eerste overnachtingsplek in Wageningen. Na een warme douche en een heerlijk bord zuurkool met worst kan ik onderuitgezakt op de bank ploffen. Kleren hangen te drogen. Op naar een mooie wandeldag morgen!